به گزارش مشرق، امیر حاج‌رضایی با انتقاد از وضعیت فوتبال ایران و به ویژه کیفیت لیگ برتر اظهار کرد: در لیگ چهار تیم خوب بازی می‌کنند و سایر تیم‌ها شرایط متوسط دارند؛ استقلال، سپاهان، تراکتورسازی و فولاد و با کمی فاصله چند تیم دیگر به طور کلی کیفیت لیگ مطلوب نیست.
وی ادامه داد: وقتی حجم زیادی از مسابقه‌های فوتبال اروپایی را می‌بینیم، ناخودآگاه به مقایسه مشغول می‌شویم. البته توقع نداریم که مثل اروپایی‌ها باشیم ولی چرا حتی نمی‌توانیم نزدیک آن‌ها قرار بگیریم؟ دلایل این مسئله چیست؟
این کارشناس فوتبال همچنین گفت: اگر کمی جست‌وجو کنیم، دلایل زیادی برای وضعیت فوتبال‌مان پیدا می‌کنیم که در دو بخش قابل تقسیم شدن هستند؛ عوامل بیرونی و عوامل درونی. بیرونی‌ها، مدیریت‌ها هستند که ضعیفند. فوتبال ما برنامه‌ریزی ندارد. مثلا 50 درصد فوتبال زیبا به زمین بستگی دارد که در ایران تعداد کمی زمین خوب داریم. همچنین آموزش تاثیر زیادی می‌تواند داشته باشد.
* انگیزه؟ نداریم!
یکی از مسائلی که باعث می‌شود فوتبال زیبایی ارائه شود، انگیزه است ولی این انگیزه را در بیشتر تیم‌ها و بازیکنان نمی‌بینیم. این مسئله هم از آن جا ناشی می‌شود که فرهنگ غلطی در فوتبال‌مان جاری است. مثلا در هیچ جای دنیا نمی‌بینیم که رییس هیات مدیره یک باشگاه برای تغییر سرمربی تیمش لشگرکشی کند. تغییر مربی در همه جای دنیا هست و مسئله غریبی نیست. می‌شد در یک جلسه ساده با رفتاری محترمانه و متمدن، این تغییر صورت بگیرد. این گونه کارها روی کیفیت لیگ هم اثرگذار است.
* سازماندهی؟ نداریم!
وی درباره افت کیفی تیم‌های فوتبال در ایران و به ویژه نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا گفت: دلیل این مسئله روشن است. در فوتبال ایران ثبات مدیریت و مربی‌گری نداریم. هر مدیری که می‌آید تفکر جدیدی ارائه می‌کند. چند مدیر فوتبالی داریم؟
حاج رضایی همچنین گفت: معتقد نیستم که حتما مدیران فوتبال باید فوتبالی باشند بلکه ممکن است آن‌ها با قدرت سیاسی یا اقتصادی که دارند، به فوتبال کمک کنند ولی حتما باید کابینه فوتبال‌شناس داشته باشند. مثلا اگر من کنار یک خلبان می‌نشینم حرفی برای گفتن ندارم و فقط می‌توانم امکانات را برایش فراهم کنم. در ایران اما این چیزها نیست. کمیته فنی صوری تشکیل می‌دهند و تنش ایجاد می‌شود. سازماندهی درستی در فوتبال ایران نداریم.
* تغییر سبک، تغییر نسل؟ نداریم!
این کارشناس فوتبال همچنین درباره هدف‌گذاری فدراسیون فوتبال برای تیم ملی (صعود به جام جهانی 2018 و اولویت نداشتن جام ملت‌های آسیا) اظهار کرد: در قراردادی که با سرمربی می‌بندیم باید تمام اهداف و استراتژی‌ها تعیین شود. جام ملت‌ها و تیم‌های پایه بسیار مهم هستند و نباید هدف را به این خلاصه کنیم که فقط به جام جهانی صعود کنیم.
وی ادامه داد: اگر هدف فقط صعود به جام جهانی است، چهار بار تاکنون رفته‌ایم. از این صعود چه گلی به سر فوتبال زده‌ایم؟ چرا از سرمربی‌مان نخواسته‌ایم که در فوتبال‌مان تغییر سبک و تغییر نسل ایجاد کند؟ این طور باشد باز هم در بهترین حالت به جام جهانی می‌رویم و در دور اول حذف می‌شویم.
وی افزود: کشوری مثل انگلیس در دور اول جام جهانی حذف شد ولی برای یورو 2016 برنامه‌ریزی کرد. نمی‌شود یکی از اهداف را قربانی دیگری کنیم. مگر رسیدن به جام جهانی پایان آرزوها و نرسیدن به آن پایان دنیاست؟ از 200 و چند کشور دنیا فقط 31 کشور به همراه میزبان به جام جهانی می‌روند. آیا سوئد که به جام جهانی نرسید از ما ضعیف‌تر است؟
حاج رضایی ادامه داد: فوتبال ما دچار سردرگمی است. انتظارهایی که از فوتبال ملی داشته‌ایم برآورده نشده است. برخی تصمیم‌ها که از سوی مسئولان گرفته می‌شود به نوعی دهن کجی است.
* امید؟ نداریم!
وی در ادامه با اشاره به روند مدیریت فوتبال در سال‌های گذشته در ایران گفت: به جز یکی دو استثنا، همه مسئولان ما در سالیان دراز، همیشه از آینده هزینه کرده‌اند. همیشه گفته‌اند که در آینده چه کاری خواهند کرد ولی تا آن زمان چه کسی زنده است و چه کسی مرده؟ چه قول‌هایی که دادند و زمان گذشت و در غبار زمان گم شدند.
حاج رضایی افزود: چرا هیچ کس درباره حرف‌های گذشته‌اش پاسخگو نبوده است؟ هزینه کردن از آینده ساده است. مثل بدهکاری که به طلبکارش مدام وعده فردا و هفته بعدی را می‌دهد که هیچ وقت نمی‌رسد! یک نویسنده اصل آمریکای جنوبی درباره وضعیت کشورش می‌گوید: "امید برای ما مثل سفته‌ای است که دائما تاریخ وصولش تمدید می‌شود و هرگز وصول نمی‌شود."
وی ادامه داد: ظرفیت‌ها مشخص است. اصلا بروند بهترین مربی دنیا را بیاورند. با سازوکاری که فوتبال ما دارد، توقع مردم برآورده نمی‌شود. من اصلا امیدوار نیستم. تیم ملی به جام جهانی رفت ولی یکی از مربیان جوان، تحصیلکرده، پرشور و دارای مدرک A بین‌المللی را به برزیل نفرستادند. در عوض کسانی رفتند که بعد عکس و تصویرشان درآمد و آن مسائل پیش آمد.
* صداقت؟ نداریم
وی ادامه داد: 30 سال است که نقد می‌کنم و نمی‌دانم چقدر حرف‌هایم مفید بوده است. آیندگان کار را ادامه می‌دهند و باید ادامه دهند. حقیقت را از زبان مسئولان نمی‌شنویم. در همین بحث قرارداد کی‌روش چقدر تناقض بود؟ صبح یک حرف بود و عصر یک حرف دیگر. از 99 درصد و 80 درصد و این‌ها حرف می‌زدند. انگار این افراد برای خود احترام قائل نیستند که دروغ نگویند و وقتی دروغشان فاش می‌شود هم به آن‌ها برنمی‌خورد!
حاج رضایی در پایان گفت: این‌ها هفت سال است که هستند، بگذارید پنج – شش سال دیگر هم باشند، مسئله‌ای نیست. در این فوتبال اینقدر آدم‌های خاکی که جوانی‌شان را خرج فوتبال کرده‌اند در خانه نشسته‌اند و عده‌ای غیر فوتبالی فرصت طلب جایشان را گرفته‌اند. عاشقان رفته‌اند و کاسبان به جایشان آمده‌اند.
* بازنده‌ها در فدراسیون نشسته‌اند
حاج رضایی در پایان با اشاره به شکست تیم ملی نوجوانان در رقابت‌های قهرمانی آسیا برای کره شمالی گفت: امثال علی دوستی‌مهر و مصطفی قنبرزاده زحمت می‌کشند. این‌ها در تابستان و زمستان زحمت می‌کشند ولی آخر کار اسم بازنده رویشان می‌گذارند، در حالی که بازنده‌ها در فدراسیون، پشت میز نشسته‌اند.
وی ادامه داد: وقتی حجم زیادی از مسابقه‌های فوتبال اروپایی را می‌بینیم، ناخودآگاه به مقایسه مشغول می‌شویم. البته توقع نداریم که مثل اروپایی‌ها باشیم ولی چرا حتی نمی‌توانیم نزدیک آن‌ها قرار بگیریم؟ دلایل این مسئله چیست؟
این کارشناس فوتبال همچنین گفت: اگر کمی جست‌وجو کنیم، دلایل زیادی برای وضعیت فوتبال‌مان پیدا می‌کنیم که در دو بخش قابل تقسیم شدن هستند؛ عوامل بیرونی و عوامل درونی. بیرونی‌ها، مدیریت‌ها هستند که ضعیفند. فوتبال ما برنامه‌ریزی ندارد. مثلا 50 درصد فوتبال زیبا به زمین بستگی دارد که در ایران تعداد کمی زمین خوب داریم. همچنین آموزش تاثیر زیادی می‌تواند داشته باشد.
* انگیزه؟ نداریم!
یکی از مسائلی که باعث می‌شود فوتبال زیبایی ارائه شود، انگیزه است ولی این انگیزه را در بیشتر تیم‌ها و بازیکنان نمی‌بینیم. این مسئله هم از آن جا ناشی می‌شود که فرهنگ غلطی در فوتبال‌مان جاری است. مثلا در هیچ جای دنیا نمی‌بینیم که رییس هیات مدیره یک باشگاه برای تغییر سرمربی تیمش لشگرکشی کند. تغییر مربی در همه جای دنیا هست و مسئله غریبی نیست. می‌شد در یک جلسه ساده با رفتاری محترمانه و متمدن، این تغییر صورت بگیرد. این گونه کارها روی کیفیت لیگ هم اثرگذار است.
* سازماندهی؟ نداریم!
وی درباره افت کیفی تیم‌های فوتبال در ایران و به ویژه نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا گفت: دلیل این مسئله روشن است. در فوتبال ایران ثبات مدیریت و مربی‌گری نداریم. هر مدیری که می‌آید تفکر جدیدی ارائه می‌کند. چند مدیر فوتبالی داریم؟
حاج رضایی همچنین گفت: معتقد نیستم که حتما مدیران فوتبال باید فوتبالی باشند بلکه ممکن است آن‌ها با قدرت سیاسی یا اقتصادی که دارند، به فوتبال کمک کنند ولی حتما باید کابینه فوتبال‌شناس داشته باشند. مثلا اگر من کنار یک خلبان می‌نشینم حرفی برای گفتن ندارم و فقط می‌توانم امکانات را برایش فراهم کنم. در ایران اما این چیزها نیست. کمیته فنی صوری تشکیل می‌دهند و تنش ایجاد می‌شود. سازماندهی درستی در فوتبال ایران نداریم.
* تغییر سبک، تغییر نسل؟ نداریم!
این کارشناس فوتبال همچنین درباره هدف‌گذاری فدراسیون فوتبال برای تیم ملی (صعود به جام جهانی 2018 و اولویت نداشتن جام ملت‌های آسیا) اظهار کرد: در قراردادی که با سرمربی می‌بندیم باید تمام اهداف و استراتژی‌ها تعیین شود. جام ملت‌ها و تیم‌های پایه بسیار مهم هستند و نباید هدف را به این خلاصه کنیم که فقط به جام جهانی صعود کنیم.
وی ادامه داد: اگر هدف فقط صعود به جام جهانی است، چهار بار تاکنون رفته‌ایم. از این صعود چه گلی به سر فوتبال زده‌ایم؟ چرا از سرمربی‌مان نخواسته‌ایم که در فوتبال‌مان تغییر سبک و تغییر نسل ایجاد کند؟ این طور باشد باز هم در بهترین حالت به جام جهانی می‌رویم و در دور اول حذف می‌شویم.
وی افزود: کشوری مثل انگلیس در دور اول جام جهانی حذف شد ولی برای یورو 2016 برنامه‌ریزی کرد. نمی‌شود یکی از اهداف را قربانی دیگری کنیم. مگر رسیدن به جام جهانی پایان آرزوها و نرسیدن به آن پایان دنیاست؟ از 200 و چند کشور دنیا فقط 31 کشور به همراه میزبان به جام جهانی می‌روند. آیا سوئد که به جام جهانی نرسید از ما ضعیف‌تر است؟
حاج رضایی ادامه داد: فوتبال ما دچار سردرگمی است. انتظارهایی که از فوتبال ملی داشته‌ایم برآورده نشده است. برخی تصمیم‌ها که از سوی مسئولان گرفته می‌شود به نوعی دهن کجی است.
* امید؟ نداریم!
وی در ادامه با اشاره به روند مدیریت فوتبال در سال‌های گذشته در ایران گفت: به جز یکی دو استثنا، همه مسئولان ما در سالیان دراز، همیشه از آینده هزینه کرده‌اند. همیشه گفته‌اند که در آینده چه کاری خواهند کرد ولی تا آن زمان چه کسی زنده است و چه کسی مرده؟ چه قول‌هایی که دادند و زمان گذشت و در غبار زمان گم شدند.
حاج رضایی افزود: چرا هیچ کس درباره حرف‌های گذشته‌اش پاسخگو نبوده است؟ هزینه کردن از آینده ساده است. مثل بدهکاری که به طلبکارش مدام وعده فردا و هفته بعدی را می‌دهد که هیچ وقت نمی‌رسد! یک نویسنده اصل آمریکای جنوبی درباره وضعیت کشورش می‌گوید: "امید برای ما مثل سفته‌ای است که دائما تاریخ وصولش تمدید می‌شود و هرگز وصول نمی‌شود."
وی ادامه داد: ظرفیت‌ها مشخص است. اصلا بروند بهترین مربی دنیا را بیاورند. با سازوکاری که فوتبال ما دارد، توقع مردم برآورده نمی‌شود. من اصلا امیدوار نیستم. تیم ملی به جام جهانی رفت ولی یکی از مربیان جوان، تحصیلکرده، پرشور و دارای مدرک A بین‌المللی را به برزیل نفرستادند. در عوض کسانی رفتند که بعد عکس و تصویرشان درآمد و آن مسائل پیش آمد.
* صداقت؟ نداریم
وی ادامه داد: 30 سال است که نقد می‌کنم و نمی‌دانم چقدر حرف‌هایم مفید بوده است. آیندگان کار را ادامه می‌دهند و باید ادامه دهند. حقیقت را از زبان مسئولان نمی‌شنویم. در همین بحث قرارداد کی‌روش چقدر تناقض بود؟ صبح یک حرف بود و عصر یک حرف دیگر. از 99 درصد و 80 درصد و این‌ها حرف می‌زدند. انگار این افراد برای خود احترام قائل نیستند که دروغ نگویند و وقتی دروغشان فاش می‌شود هم به آن‌ها برنمی‌خورد!
حاج رضایی در پایان گفت: این‌ها هفت سال است که هستند، بگذارید پنج – شش سال دیگر هم باشند، مسئله‌ای نیست. در این فوتبال اینقدر آدم‌های خاکی که جوانی‌شان را خرج فوتبال کرده‌اند در خانه نشسته‌اند و عده‌ای غیر فوتبالی فرصت طلب جایشان را گرفته‌اند. عاشقان رفته‌اند و کاسبان به جایشان آمده‌اند.
* بازنده‌ها در فدراسیون نشسته‌اند
حاج رضایی در پایان با اشاره به شکست تیم ملی نوجوانان در رقابت‌های قهرمانی آسیا برای کره شمالی گفت: امثال علی دوستی‌مهر و مصطفی قنبرزاده زحمت می‌کشند. این‌ها در تابستان و زمستان زحمت می‌کشند ولی آخر کار اسم بازنده رویشان می‌گذارند، در حالی که بازنده‌ها در فدراسیون، پشت میز نشسته‌اند.
